Progar i mikroprogram

Program, mikroprogam i asembliranje

Računaski program je niz instrukcija koje računar može izvršiti.

Osnovna funkcija računara je izvršenje programa, koji se sastoji od niza instrukcija kojima je implementiran neki algoritam. U svom najprostijem obliku računarski sistem ima jednu jedinicu koja izvršava programske instrukcije.
Program čini skup instrukcija koje su smeštene u memoriji. CPU tipično čita (pribavlja) instrukcije iz memorije po jednu u datom trenutku, izvršava svaku instrukciju, a zatim pribavlja narednu.

Programiranje ili računarsko programiranje (programming) je vještina pomoću koje korisnik stvara i izvršava algoritme koristeći određene programske jezike da bi napravio računarski program.

Mikroprogram (eng. Microprogram) je visoko specijalizovani računarski program koji upravlja dijelovima procesora. Vidimo da mikroprogramiranje odgovara pisanju operacionog koda. Mikroprogram je program koji se izvršava na mikroarhitekturi i interpretira instrukcije procesora. Mikroprogram se sastoji od jednostavnih mikroinstrukcija, one upravljaju procesor računara na njegovom osnovnom (primitivnom) nivou. Mikroprogram je smješten u ROM ili rjeđe u RAM memoriji.

Izvršenje programa sastoji se od ponavljanja procesa prenošenja instrukcije u CP (pribavljanja instrukcije) i izvršenja instrukcije. vidi topik Izvršavanje instrukcija.

Simbolički jezik-asembler, mašinski jezik i binarni kod

Od asemblera do binarnog koda

Odnos binarnog koda i asemblera

Pisanje mikroprograma/mikroinstrukcija u binarnoj formi - nije pogodno!

Jedini programski jezik koji računar može direktno izvršavati je mašinski jezik.

Umjesto mašinskog jezika pogodnije je da se koristi simbolički jezik za pisanje asembler, poznat i kao mikroasebler. Asemblerski jezik je niži simbolički jezik. prilagođen radu računara: računarski orjentisan. Svaka instrukcija u asembleru predstavlja jednu instrukciju mašinskog jezika.
Tako bi predhodno sabiranje mogli izraziti “mikroasemblerskom” instrukcijom ac : = a+ac koja se jednoznačno pretvara u mašinsku mikroinstrukciju

Da bi se uspješno bavili programiranjem potrebno je poznavati hardver na kome je baziran računar za kojeg pišete program.

Mi ćemo nadalje pod pojmom progaram smatrati operacioni kod-mikroprogram, napisan mašinskim jezikom ili asemblerom.

Asembler je u suštini mnemonička zamjena mašinskog koda: da se program ne bi pisao pomoću binarnih (tj. heksadecimalnih) cifara, određenom kodu (skupu nula i jedinica) su dodati simboli (tj. mnemonici).
Prilikom izvršavanja programa, CPU zna da je prvi dio koda tzv "OP kod" (tj. instrukcija) pa u zavisnosti od nje slijede dvije ili tri mem. lokacije (tj. operanda). Ovakvo izvođenje programa je omogućeno Fon-Nojmanovom arhitekturom računara po kojoj se i instrukcije i operandi nalaze u operativnoj memoriji.
Sam asembler je usko vezan za arhitekturu procesora pa je za ozbiljno programiranje u asm-u potrebno poznavanje same arhitekture kao i skup instrukcija određenog procesora (različiti CPU-i imaju razne registre i posebne instrukcije za njihovo "punjenje iz memorije" tj. "storniranje u memoriju" pa i mkenjanje odnosno provkeru flegova po registru).