Kod težinskog - pozicionog koda svakoj binarnoj cifri se dodjeljuje težina t.

Zbir težina čija je vrijednost 1 ekvivalentna je decimalnom broju predstavljen četvorobitnom kombinacijom.

Ako su d_i (i = 0, . . .,3) cifarske vrijednosti a t_i predstavljaju odgovarajuće težine, tada je decimalni ekvivalent 4-bitnog binarnog broja dat kao d₃Xt₃ + d₂Xt₂ + d₁Xt₁ + d₀Xt₀.

Za slučaj kada je t₀ = 2⁰ =1, t₁ = 2¹ =2,  t₀ = 2²=4,  t₃ = 2³  =8 dobija se kod koji se naziva BCD (Binary-Coded-Decimal) kod.   BCD kod je najčešće korišćeni težinski kod.

U odnosu na standardnu binarnu prezentaciju kod BCD kodiranja svaku decimalnu cifru kodiramo binarno.

Ostale kommbinacije (moguće u binarnom i heksa zapisu A-F) su neiskorišćene i predstavljaju nelegalna stanja.
Tako decimalni broj 14 kod standardne binarne prezentacije oblika je 1110 a odgovarajućem BCD kodu ima oblik:
Obje cifre, 1 i 4, su kodirane binarno.

Proces sabiranja BCD brojeva je isti kao i kod binarnih brojeva sve dok je decimalna suma 9 ili manja.

Realizacija aritmetičkih operacija, kad se primjenjuje BCD kod, je složenija nego kad se radi sa brojevima koji su direktno binarno zapisani. Ilustrujmo to na dva primjera sabiranja: