Osnovna podjela memorija je u odnosu na poziciju prema upravljačkoj jedinici-mikroprocesoru i matičnoj ploči.

Ukoliko se memorija nalazi na matičnoj ploči naziva se interna, a sve koje su smještene van nje nazivaju se eksterne.

Interne memorije se često nazivaju i sistemske.

Organizaciona hijerahija memorije kod PC računara 

Vrijednosti (tip, veličinu i brzinu) date na slici shvatite kao orjentacione samo za procjene načina upotrebe pojedinih memorija. 

Interna i keš memorija su poluprovodničke, a eksterna može biti realizovana na različitim medijima (magnetne: diskovi, optičke: CD i DVD ROM-vi, ili opet poluprovodničke:različiti fleš uređaji).
Eksterne memorije se koriste za memorisanje velike količine informacija i informacije na njima ostaju trajno i zato se nazivaju trajne memorije (nonvolatile memory).
Najveći kapacitet ima eksterna (reda stotina Gbajta), manji ima interna (reda stotine megabajta), i najmanji keš (reda megabajta).

Najbrže su keš, potom interna i najsporija eksterna memorija (diskovi).
Najviši nivo: prioritet prema brzini i pravu pristupa imaju registri unutar mikroprocesora (Register File), potom slijedi keš memorija (Upper level) pa poluprovodničke memorije (Lower level) i na kraju periferne memorije (diskovi: I/O devices).